ἐξοικήσιμος

English (LSJ)

ον,

   A habitable, inhabited, S. OC27.

German (Pape)

[Seite 885] bewohnbar, τόπος Soph. O. C. 27.

Greek (Liddell-Scott)

ἐξοικήσιμος: -ον, κατοικήσιμος, Σοφ. Ο. Κ. 27.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
habitable.
Étymologie: ἐξοικέω.

Greek Monolingual

ἐξοικήσιμος, -ον (Α) εξοίκηση
κατοικήσιμος.