κοινίτης

From LSJ
Revision as of 07:24, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (21)

Ζῶμεν γὰρ οὐχ ὡς θέλομεν, ἀλλ' ὡς δυνάμεθα → Ut quimus, haud ut volumus, aevum ducimus → nicht wie wir wollen, sondern können, leben wir

Menander, Monostichoi, 190

German (Pape)

[Seite 1467] ὁ, Theilnehmer, Eust. 64. 39.

Greek Monolingual

κοινίτης, ὁ (Α) κοινός
(για βίο) αυτός στον οποίο συμμετέχει κάποιος, ο κοινός («κειμήλια χρήσιμα εἰς τὸν βίον, ὅv δή τις ἔφη κοινίτην», Ευστ.).