κοσμόπολις
συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen
English (LSJ)
ὁ, a magistrate among the Locrians, Plb.12.16.6 (dat. -πόλιδι), and 9 (acc. -πολιν); at Thasos, IG12(8).386,459; at Lyttus in Crete, CIG2583; at Cibyra, IGRom.4.908; at Miletus, title of the ἀρχιπρύτανις, Milet.1(7).230,231.
Greek (Liddell-Scott)
κοσμόπολις: ὁ, ἄρχων τις παρὰ τοῖς Λοκροῖς, Πολύβ. 12. 16, 9· ἐν Θάσῳ, Συλλ. Ἐπιγρ. 2163 (προσθῆκ.)· ἐν Λύκτῳ ἢ Λύττῳ τῆς Κρήτης 2583· ἐν Κιβύρᾳ, 4380b· πρβλ. κόσμος ΙΙΙ.
Greek Monolingual
κοσμόπολις, -όλιδος, ὁ (Α)
ονομασία αρχόντων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοσμ(ο)- + -πόλις, -ιδος (< πόλις), πρβλ. δικαιό-πολις, ερημό-πολις].
