μουσόφθαρτος
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
ον,
A slain by the Muses, Lyc.832.
German (Pape)
[Seite 211] von den Musen getödtet, Lycophr. 832.
Greek (Liddell-Scott)
μουσόφθαρτος: -ον, ὁ ὑπὸ τῶν Μουσῶν φονευθείς, Λυκόφρ. 832.
Greek Monolingual
μουσόφθαρτος, -ον (Α)
αυτός που φονεύθηκε από τις Μούσες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μοῦσα + φθαρτός (< φθείρω), πρβλ. ετοιμό-φθαρτος, κακό-φθαρτος].
