νεομηνία

English (LSJ)

ἡ,

   A v. νουμηνία.

German (Pape)

[Seite 243] ἡ, att. gew. zusammengezogen in νουμηνία, der Neumond, der angehende Monat; Ar. Ach. 963 Equ. 43 u. öfter; Xen. An. 5, 6, 23. 31; Sp., wie Plut., Hdn., bei denen es den röm. calendae entspricht. – Vgl. über den Gebrauch von νεομηνία, das die Atticisten verwerfen, neben νουμηνία Lob. Phryn. 148.

Greek (Liddell-Scott)

νεομηνία: ἡ, ἴδε ἐν λέξ. νουμηνία.

English (Slater)

νεομηνία
   1 feast of the new moon ἴυγγι δ ἕλκομαι ἦτορ νεομηνίᾳ θιγέμεν (cf. von d. Mühll, M. H., 1957, 128f.) (N. 4.35)

English (Thayer)

(νουμηνία) and according to a rarer uncontracted form (cf. Lob. ad Phryn., p. 148 (Lightfoot on Col. as below; WH's Appendix, p. 145)) νεομηνία (so L text Tr WH), νουμηνίας, ἡ (νέος, μήν a month), new moon (Vulg. neomenia; barbarous Latin novilunium): of the Jewish festival of the new moon (BB. DD., under the phrase, New Moon), Sept. chiefly for חֹדֶשׁ; also for חֹדֶשׁ אֶחָד, חֹדֶשׁ רֹאשׁ, μήν, 2. Pindar, Aristophanes, Thucydides, Xenophon, others.)

Greek Monolingual

η (Α νεομηνία)
βλ. νουμηνία.