ροδοστεφάνωτος
From LSJ
ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.
Greek Monolingual
-η, -ο, Ν
ροδοστεφανωμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ρόδο + στεφανώνω (πρβλ. δαφνο-στεφάνωτος)].
