βάκλον
Ὅσον ζῇς, φαίνου, μηδὲν ὅλως σὺ λυποῦ· πρὸς ὀλίγον ἐστὶ τὸ ζῆν, τὸ τέλος ὁ χρόνος ἀπαιτεῖ. → While you live, shine; have no grief at all; life exists only for a short while, and time demands its toll.
English (LSJ)
τό, = Lat.
A baculum, stick, cudgel, Aesop.188, Sch.Ar.Pl. 476 (pl.): pl., βάκυλα, = Lat. fasces, Plu.Rom.26:—hence βακλίζω, cudgel, PMasp.5.18(vi A. D.).
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
transcript. du lat. baculum, bâton, ÉS ; pl. τὰ βάκυλα avec le maintien de l’u lat., traduct. du lat. fasces (cf. ῥάβδος) faisceaux (des licteurs) PLUT.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Morfología: [plu. nom. βάκιλα Plu.Rom.26]
lat. baculum, báculo, bastón Plu.l.c., Aesop.93.2, Sch.Ar.Pl.476, Theod.Lect.Epit.483, PPrag.90.12 (VI/VII d.C.).
Greek Monolingual
βάκλον, το (Α)
ραβδί, ρόπαλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. baculum, με την ίδια σημασία].
