κατάλειμμα
From LSJ
μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας κόλαζε, ἀλλὰ καὶ τοὺς μέλλοντας κώλυε → punish not only those who do wrong, but those who intend to do so
English (LSJ)
ατος, τό,
A remnant, LXXGe.45.7,al. 2 v. κατάλημμα.
German (Pape)
[Seite 1359] τό, das Uebriggelassene, der Ueberrest, das Ueberbleibsel, LXX u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κατάλειμμα: τό, ὑπόλοιπον, Ἑβδ. (Α΄ Βασιλ. ΙΓ΄, 13), Γαλην. 14. 456.
English (Strong)
from καταλείπω; a remainder, i.e. (by implication) a few: remnant.
English (Thayer)
καταλειμματος, τό (καταλείπω), a remnant, remains: R G, where it is equivalent to a few, a small part; see ὑπόλειμμα. (the Sept., Galen.)
Greek Monolingual
το (AM κατάλειμμα) καταλείπω
κατάλοιπο, απομεινάρι.
Russian (Dvoretsky)
κατάλειμμα: ατος τό остаток (τὸ κ. σωθήσεται NT).
