ἀρτιτελής
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ές,
A newly initiated, Pl.Phdr.251a. II fully formed, Thphr.HP2.5.5; just finished, Nonn.D.26.46.
German (Pape)
[Seite 362] ές, eben eingeweiht, Plat. Phaedr. 231 a; vollkommen, Pol. 6, 18.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρτιτελής: -ές, ὁ νεωστὶ μυηθεὶς εἰς μυστήρια, Πλάτ. Φαῖδρ. 251Α. ΙΙ. ὁ ἄρτι συντελεσθείς, τελειωθείς, Νόνν. Δ. 26. 46.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 nouvellement initié;
2 récemment accompli.
Étymologie: ἄρτι, τέλος.
Spanish (DGE)
-ές
1 de pers. recién iniciado Pl.Phdr.251a, μύστης Aristid.Or.28.135, cf. Him.69.8, GVI 1773.2 (Hermíone III d.C.).
2 de plantas completamente formado Thphr.HP 2.5.5.
3 recién hecho o terminado σῆμα νεοφθιμένοιο τοκῆος Nonn.D.26.46.
Greek Monolingual
ἀρτιτελής, -ές (Α)
1. αυτός που μυήθηκε στα μυστήρια πριν λίγο
2. ο άρτιος στη μορφή, ο τέλειος.
Greek Monotonic
ἀρτιτελής: -ές (τέλος), πρόσφατα μυημένος, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀρτιτελής: 1) недавно посвященный Plat.;
2) законченный, совершенный (Polyb. - v. l. к αὐτοτελής).
