σαργός
Λεύσσετε, Θήβης οἱ κοιρανίδαι τὴν βασιλειδᾶν μούνην λοιπήν, οἷα πρὸς οἵων ἀνδρῶν πάσχω → See, you leaders of Thebes, what sorts of things I, its last princess, suffer at the hands of such men
English (LSJ)
(on the accent, v. Hdn.Gr.1.139), ὁ, a sea-fish, the
A sargue, Sargus Rondeletii, Epich.55, Philyll.13, Diocl.Fr.135, Arist.HA 543a7, b15, 570a32, 591b19.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ
κοινή, σήμερα, ονομασία του περκόμορφου ψαριού Diplodus sargus της οικογένειας σπαρίδες, συγγενικού με τον σπάρο, που αφθονεί στις ελληνικές θάλασσες
αρχ.
το θαλάσσιο ψάρι κεστρεύς.
[ΕΤΥΜΟΛ. Δάνεια λ., άγνωστης ετυμολ., πιθ. μεσογειακής προέλευσης].
Russian (Dvoretsky)
σαργός: ὁ рыба сарг (Sparus Sargus) Arst., Plut.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: name of a fish, Sargus Rondeletii (com., Arist. a.o.)
Derivatives: -ίον n. id. (Gp.); -ῖνος m. name of a sea fish that appears in schools, garfish ( ? ) (Epich., Dorio, Arist.); cf. κεστρ- ῖνος, σαρδ-ῖνος a.o.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Mediterranean word of unknown origin; on the facts Thompson Fishes s. v. The word will be Pre-Greek.
Frisk Etymology German
σαργός: {sargós}
Grammar: m.
Meaning: Fischname, Sargus Rondeletii (Kom., Arist. u. a.)
Derivative: mit -ίον n. ib. (Gp.); -ῖνος m. N. eines in Schwärmen auftretenden Meerfisches, ‘Hornhecht ( ? )’ (Epich., Dorio, Arist.); vgl. κεστρ- ῖνος, σαρδῖνος u. a.
Etymology : Mittelmeerwort unbek. Herkunft; zur Sache Thompson Fishes s. v.
Page 2,677
