ἱεράτευμα
οὗ δ' ἂν Ἔρως μὴ ἐφάψηται, σκοτεινός → he on whom Love has laid no hold is obscure | he whom Love touches not walks in darkness
English (LSJ)
ατος, τό, A priesthood, LXXEx.19.6, 1 Ep.Pet.2.9. 2 body of priests, ib. 5.
German (Pape)
[Seite 1240] τό, Priesterthum, Priesterschaft, LXX., N. T.
Greek (Liddell-Scott)
ἱεράτευμα: τό, τὸ ἱερατεῖον, ἡ ἱερωσύνη, Ἑβδ. (Ἔξοδ. ΙΘ΄, 6), Ἐπιστ. Α΄ Πέτρ. β΄, 5.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
fonction sacerdotale, sacerdoce.
Étymologie: ἱερατεύω.
English (Strong)
from ἱερατεύω; the priestly fraternity, i.e. sacerdotal order (figuratively): priesthood.
English (Thayer)
ἱερατευματος, τό (ἱερατεύω), (priesthood i. e.)
a. the office of priest.
b. the order or body of priests (see ἀδελφότης, αἰχμαλωσία, διασπορά, θεραπεία); so Christians are called, because they have access to God and offer not external but 'spiritual' (πνευματικά) sacrifices: βασίλειον ἱεράτευμα, Sept.), priests of kingly rank, i. e. exalted to a moral rank and freedom which exempts them from the control of everyone but God and Christ. (2 Maccabees 2:17); not found in secular authors.)
Greek Monolingual
το (ΑΜ ἱεράτευμα) ιερατεύω
1. το ιερατείο, το σύνολο τών κληρικών
2. φρ. «βασίλειον ἱεράτευμα» — το σύνολο τών πιστών της ιουδαϊκής θρησκείας ἡ της χριστιανικής εκκλησίας, ο περιούσιος λαός του θεού, τα μέλη του οποίου έχουν τη γενική, μη μυστηριακή ιερωσύνη
μσν.-αρχ.
η ιερωσύνη.
Greek Monotonic
ἱεράτευμα: -ατος, τό, ιερατείο, ιεροσύνη, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
ἱεράτευμα: ατος τό NT = ἱερατεία 2.
Middle Liddell
ἱεράτευμα, ατος, τό,
a priesthood, NTest. [from ἱερατεύω
Chinese
原文音譯：ƒer£teuma 希誒拉跳馬
詞類次數：名詞（2）
原文字根：聖的（果效）
字義溯源：祭司的團體，祭司體系，祭司；源自（ἱερατεύω）=作祭司）；而 （ἱερατεύω）出自（ἱερεύς）=祭司）， （ἱερεύς）出自（ἱερός）*=聖的）
出現次數：總共（2）；彼前（2）
譯字彙編：
1） 祭司體系（2） 彼前2:5； 彼前2:9
