γαργαλισμός
ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις → even at the price of death, the fairest way to win his own exploits together with his other companions | but even at the risk of death would find the finest elixir of excellence together with his other companions | but to find, together with other young men, the finest remedy — the remedy of one's own valor — even at the risk of death
English (LSJ)
ὁ, A tickling (γέλως διὰ κινήσεως τοῦ μορίου τοῦ περὶ τὴν μασχάλην Arist.PA673a8), Hp. Alim.26, Pl.Smp.189a (pl.), Phdr.253e, Epicur.Fr.412 (pl.); ἐν τῷ σώματι διέδραμε γ. Hegesipp.1.16; ἡδονὴ γαργαλισμοῦ ἐφίεται Ph.1.118, cf. 212 (pl.), Plu.2.765c: γάργαλος, ὁ (more Att. acc. to Moer., cf. Ar. Th.133), and γαργάλη, ἡ, are cited by Erot. s.v. γαργαλισμός, fr. Ar.Fr.175 and Diph.25.
German (Pape)
[Seite 475] ὁ, das Kitzeln, Jucken, τοιοῦτος ἐν τῷ σώματι διέδραμε γαργ. Hegesipp. com. Ath. VII, 290 (v. 16); Plat. Phaedr. 253 e; im Conv. 189 a wird das Niesen dazu gerechnet; auch Sp., wie Plut.; Ath. XII, 546 e.
Greek (Liddell-Scott)
γαργαλισμός: ὁ, τὸ γαργάλισμα, Λατ. titillation, (γέλως διὰ κινήσεως τοῦ μορίου τοῦ περὶ τὴν μασχάλην Ἀριστ. Ζῴ. Μ. 3. 10, 8), Πλάτ. Συμπ. 189A, Φαίδρ. 253E, Ἡγήσιππ. Ἀδελφ. 1. 16· -ἐν Ἀριστοφ. Θεσμ. 133 (καὶ πιθ. Ἀποσπ. 218), γάργαλος, ὁ, ὅπερ λέγεται ἀττικώτερον· ὡσαύτως ἀναφέρεται θηλυκὸν γαργάλη ὑπὸ Ἐρωτιαν. σ. 114.
Spanish (DGE)
(γαργᾰλισμός) -οῦ, ὁ
• Alolema(s): γαγγ- Hdn.Gr.2.485, Hsch.s.u. γαργαλισμός; γαργαρ- Cael.Aur.TP 1.1.38, 2.6.92, Alex.Trall.2.153
1 cosquillas, cosquilleo anterior al estornudo, Pl.Smp.189a, γ. γέλως ἐστὶ διὰ κινήσεως τοιαύτης τοῦ μορίου περὶ τὴν μασχάλην Arist.PA 673a8, τοιοῦτος ἔνδοθέν τις ἐν τῷ σώματι διέδραμε γ. un cosquilleo de tal clase me corrió por dentro del cuerpo Hegesipp.Com.1.16, que acompaña al placer corporal, Ph.1.118, cf. 212
•fig. cosquilleo, excitación producida en el alma al desear al amado, Pl.Phdr.253e, cf. Plu.2.765c, οἱ τοῦ σώματος γαργαλισμοί op. al sosiego anímico, Gal.5.34, cf. Gr.Naz.M.36.413B.
2 medic. irritación, prurito, picor en el cuerpo o partes de él causada por desplazamiento de humores, la circulación de la sangre, etc., como síntoma de enfermedad, Hp.Alim.26, de los órganos masculinos en el acto sexual, Hp.Oss.15, en la traquea arteria y la garganta, Erot.29.19, Aret.SA 1.8.3, CD 1.3.6, Alex.Trall.l.c.
3 medic. gargarismo Cael.Aur.ll.cc.
Greek Monolingual
ο (AM γαργαλισμός) γαργαλίζω
βλ. γαργάλημα.
Russian (Dvoretsky)
γαργᾰλισμός: ὁ
1) щекотка Arst., Plut.;
2) возбуждение, раздражение Plat.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γαργαλισμός -οῦ, ὁ γαργαλίζω prikkeling, jeuk.
