ἱππόμαχος
From LSJ
Ἡ δὲ παράκαιρος ἡδονὴ τίκτει βλάβην → Tempestiva aliqua ni voluptas sit, nocet → Die Lust zur falschen Zeit gebiert nur Schadensfrust
English (LSJ)
ον (parox., Hdn.Gr.1.230), A fighting on horseback, trooper, Il.10.431 (v.l. -δαμοι), Simon.107.8 (= IG7.53), Luc.Macr.17, IG9(1).871(Corc., iii/ii B.C.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui combat à cheval.
Étymologie: ἵππος, μάχομαι.
English (Autenrieth)
fighting from horses (chariots), Il. 10.431†.
Russian (Dvoretsky)
ἱππόμᾰχος: сражающийся на коне, ведущий бой верхом Luc., Anth.
