κοσμάριον
From LSJ
αἰτῶ δ' ὑγίειαν πρῶτον, εἶτ' εὐπραξίαν, τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀφείλειν μηδενί → first health, good fortune next, and third rejoicing; last, to owe nought to any man
English (LSJ)
τό, = κοσμαρίδιον (small ornament, small decoration), Ath. 11.474e, Hsch. s.v. καλαμίς, al.
Greek (Liddell-Scott)
κοσμάριον: τό, ὑποκορ. τοῦ κόσμος, Ἀθήν. 474Ε, Ἡσύχ.
Greek Monolingual
κοσμάριον, τὸ (Α)
μικρό κόσμημα, κοσμηματάκι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κόσμος «στόλισμα, στολίδι» + υποκορ. κατάλ. -άριον].
