συμπλήρωση
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
Greek Monolingual
η / συμπλήρωσις, -ώσεως ΝΜΑ [[συμπληρῶ, -ώνω]]
η ολοκλήρωση, η περάτωση (α. «η συμπλήρωση του έργου του» β. «η συμπλήρωση τών νέων οικονομικών μέτρων» γ. «ὁ Πατήρ... οὐδὲν εἰς συμπλήρωσιν τῆς ἑαυτοῡ θεότητος παρὰ τοῦ υἱοῡ λαμβάνων», Ευσ.
δ. «τὴν ἔξωθεν ἐπιφορὰν καὶ συμπλήρωσιν τῆς εὐδαιμονίας», Πολ.)
νεοελλ.
φρ. «συμπλήρωση θέσεων» — τοποθέτηση αρμόδιων υπαλλήλων και στελεχών σε κενές θέσεις
μσν.-αρχ.
1. τελειοποίηση («πρὸς συμπλήρωσιν διαγωγῆς κρείττονος», Μεθόδ.)
2. εκπλήρωση («ἐκ μεταμελείας ἐλθοῡσα εἰς συμπλήρωσιν τελειότητος», Γρηγ. Ναζ.)
αρχ.
1. πλήρωση, γέμισμα («φρέατα... νύκτωρ πληροῦσθαι... ἐπειδὴ δὲ συμπίπτει κατὰ τὸν τῆς συμπληρώσεως καιρὸν ἡ ἄμπωτις», Στραθ.)
2. πληρότητα στην έκφραση
3. ιατρ. έμφραξη τών αιμοφόρων αγγείων.
