ἐμβροντάω
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
English (LSJ)
A dumbfounder, τίς ἐνεβρόντησέ μοι; Eup.17 D.; τὸ κακὸν ἐνεβρόντης έ με Ach.Tat.3.15. II Pass., to be struck by lightning, distinguished fr. κεραυνῷ πληγῆναι, X.HG4.7.7. 2 metaph., ἐμβεβροντῆσθαι,= ἐμβρόντητον εἶναι, D.19.231, Men.Georg.Fr.5.
German (Pape)
[Seite 807] andonnern, mit dem Blitze betäuben; von πληγέντες κεραυνῷ werden die ἐμβροντηθέντες unterschieden, Xen. Hell. 4, 7, 7; übh. betäuben, verblüffen, Dem. 19, 231; Luc. Icaromen. 23 u. a. Sp.
Spanish (DGE)
1 en v. med.-pas. atronarse, aturdirse por el trueno οἱ μέν τινες πληγέντες, οἱ δὲ καὶ ἐμβροντηθέντες ἀπέθανον X.HG 4.7.7, ὥσπερ ἐμβροντηθεὶς ἀθρόᾳ νεφῶν συμπαταγούντων ἠχῇ como atronado por incesante fragor de nubes entrechocantes Nil.Narr.6.1
•fig. atronarse, aturdirse, atontarse, pasmarse D.19.231, ἐμβεβρόντησαι πάλαι Men.Col.63, cf. Georg.fr.4.1, ὡς ἐμβεβροντημένοι como si estuvieran atontados I.BI 6.288, βροντῆς γενομένης ... ἐμβεβροντῆσθαι τοὺς πολεμίους εἶπεν (jugando con el doble sent. concr. y fig.) Plu.2.193a, cf. Polyaen.2.3.4, ἐμβροντηθέντες ὑπὸ τῶν σοφῶν Philostr.VA 3.13, tb. en act. δούπῳ τῶν ἀσπίδων τοὺς ... αἰσθομένους ἐμβροντήσαντες atronando con el estrépito de los escudos a los que les oían Hld.4.17.4, pas. ὑπὸ τῆς μεγαλοφωνίας ἐμβεβροντημένος aturdido por la potencia de la voz (de Zeus), Luc.Icar.23.
2 en v. act., fig. fulminar, derribar en el pugilato τίς ἐνεβρόντησέ μοι; ¿quién me fulminó?, e.d., ¿quién me derribó? Eup.278.1, τὸ κακὸν ἐνεβρόντησέ με la desgracia me dejó fulminado Ach.Tat.3.15.6.
3 fig. trastornar ἐνεβροντήθησαν de unos herejes que fueron trastornados (por las doctrinas paganas), Epiph.Const.Haer.31.3.8, de doctrinas heréticas τὰ δι' αὐτοῦ ἐμβροντηθέντα las locuras difundidas por él Epiph.Const.Haer.75.2.4.
