δυσεκπέρατος

English (LSJ)

ον, A hard to pass out from, hard to escape, E.Hipp.678 (lyr.), 883 (lyr., v.l. δυσεκπέραντος).

German (Pape)

[Seite 678] schwer zu vollenden, durchzubringen; κακόν, πάθος, Eur. Hipp. 676. 873, v.l. δυσεκπέραντος.

Greek (Liddell-Scott)

δυσεκπέρᾱτος: -ον, ὃν δύσκολον εἶνε νὰ ἐκφύγῃ τις, νὰ περάσῃ, Εὐρ. Ἱππ. 678, 883, μετὰ διαφ. γρ. δυσεκπέραντος.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à traverser ; fig. difficile à subir jusqu’au bout.
Étymologie: δυσ-, ἐκπεραίνω.

Spanish (DGE)

(δυσεκπέρᾱτος) -ον
del que es difícil librarse πάθος E.Hipp.678, ὀλοὸν κακόν E.Hipp.883.

Greek Monolingual

δυσεκπέρατος, -ον (Α)
αυτός τον οποίο δύσκολα μπορεί κανείς να περάσει.

Greek Monotonic

δυσεκπέρᾱτος: -ον, αυτός που δύσκολα τελειώνει, αυτός που δύσκολα θεραπεύεται, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

δυσεκπέρᾱτος: v.l. δυσεκπέραντος 2 безвыходный, безысходный, нескончаемый (πάθος Eur.).

Middle Liddell

δυσ- εκπέρᾱτος, ον
hard to pass out from, Eur.