ἀκοσμέω

English (LSJ)

to be disorderly, offend, οἱ ἀκοσμοῦντες S.Ant.730, Ph. 387, Lys.14.13, D.24.92, Hyp.Fr.14, Arist.Ath.3.6; ἀ. περί τι offend in a point, Pl.Lg.764b.

Spanish (DGE)

transgredir, quebrantar la ley S.Ant.730, Ph.387, Lys.14.13, D.24.92, Arist.Ath.3.6, Pl.Lg.764b, 784d, Isoc.7.42
•comportarse indebidamente, alborotar esp. en santuarios, festivales o ceremonias relig. ἐχέτωσαν ἐξουσίαν κωλύειν τὸν ἀκοσμοῦντα IG 9(2).1109.26 (Magnesia de Tesalia II a.C.), cf. SEG 30.61A.32 (Atenas IV a.C.), IG 5(1).1390.39 (Andania I a.C.), ἐπιφέρων τῷ ἀκοσμοῦντι ἢ θορυβοῦντι τὸν θύρσον τοῦ θεοῦ IG 2².1368.137, cf. 73 (II d.C.), c. ac. int. ἄν τίς τι ἀκοσμε͂ι IG 1³.82.25 (V a.C.)
•en la Asamblea (Σκύθαι) οἷς ἐπέταττον ἀνείργειν τοὺς ἀκοσμοῦντας Poll.8.131, αἱ κατὰ τὰς ὁδοὺς ἀκοσμοῦσαι γυναῖκες Hyp.Fr.14, cf. Poll.8.112.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
agir de façon à troubler l'ordre, d'où
1 mal agir;
2 manquer à son devoir;
3 vivre dans le désordre.
Étymologie: ἄκοσμος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκοσμέω: μελλ. -ήσω, πράττω ἄκοσμα, ἀπρεπῆ, μηδὲν ἐν τάξει ποιῶ, ἀκολασταίνω, οἱ ἀκοσμοῦντες, Σοφ. Ἀντ. 730, Φ. 381, Λυσ. 140. 42, Δημ. 729. 7· ἀκ. περί τι, ἁμαρτάνειν εἴς τι, Πλατ. Νόμ. 764Β.

Greek Monotonic

ἀκοσμέω: μέλ. -ήσω (ἄκοσμος), είμαι άκοσμος, απρεπής, προσβάλλω, σε Σοφ., Δημ. κ.λπ.

Russian (Dvoretsky)

ἀκοσμέω: нарушать установленный порядок, своевольничать (περί τι Plat.): οἱ ἀκοσμοῦντες Soph., Dem. нарушители порядка, т. е. законов; οἱ ἀκοσμοῦντες ἐν τῷ πολέμω Lys. нарушители законов военного времени.

Middle Liddell

ἄκοσμος
to be disorderly, to offend, Soph., Dem., etc.