καταφευκτέον

αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων → always strive for excellence and prevail over others (Iliad 6.208, 11.784)

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: καταφευκτέον	Medium diacritics: καταφευκτέον	Low diacritics: καταφευκτέον	Capitals: ΚΑΤΑΦΕΥΚΤΕΟΝ
Transliteration A: katapheuktéon	Transliteration B: katapheukteon	Transliteration C: katafefkteon	Beta Code: katafeukte/on

English (LSJ)

one must fall back upon, have recourse to, ἐπὶ τὰς ἀτυχίας Arist.Rh.Al.1429a14; ἐπί τινα Luc.Pisc.3.

καταφευκτέον: adj. verb. к καταφεύγω.

καταφευκτέον: ῥηματ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ καταφύγῃ εἴς τι, ἐπὶ τὰς ἀτυχίας Ἀριστ. Ρητ. π. Ἀλέξ. 8.16· ἐπί τινα Λουκ. Ἁλ. 3.

καταφευκτέον: ρημ. επίθ., αυτό στο οποίο μπορεί κάποιος να καταφύγει, σε Λουκ.

καταφευκτέον, adj. verb. van καταφεύγω, men moet zijn toevlucht nemen.