δαιμονίζομαι
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
English (LSJ)
Med., A = δαιμονάω, ἄλλος κατ' ἄλλην δαιμονίζεται τύχην each one hath his own fate appointed, Philem.191. II as Pass., to be deified, S.Fr.173 (so expld. by AB90; Act. in Hsch.). III to be possessed by a demon or evil spirit, Ev.Matt.4.24, al., Plu.2.706d.
Spanish (DGE)
• Morfología: [act. -ίζω Aq.Ps.90.6, Hsch.]
1 estar sometido a la divinidad δεδαιμονισμένον consagrado a un dios S.Fr.170, ἄλλος κατ' ἄλλην δαιμονίζεται τύχην cada cual depende en su destino de la voluntad divina Philem.161.
2 estar poseído por un mal espíritu, endemoniado Plu.2.706d, I.AI 8.47, Eu.Matt.4.24, Eu.Marc.5.15, 16, T.Sal.17.3, Cat.Cod.Astr.11(2).119, Pall.H.Laus.18.11.
3 en v. act., de un abstr. actuar movido por un demon ἀπὸ δηγμοῦ δαιμονίζοντος Aq.l.c., cf. Hsch.
German (Pape)
[Seite 514] pass. = δαιμονάω, ἄλλος κατ' ἄλλην δαιμονίζεται τύχην, jeder ist auf seine Art vom Götterwillen abhängig, Philem. bei Stob. ecl. phys. 1 p. 196; – von einem bösen Geist besessen werden, N. T. Vgl. Plut. Symp. 7, 5, 4. – Vergöttert werden, Soph. frg. 180.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et part. pf.
être possédé du démon.
Étymologie: δαίμων.
Russian (Dvoretsky)
δαιμονίζομαι:
1) обожествляться Soph.;
2) Plut., NT = δαιμονάω.
Greek (Liddell-Scott)
δαιμονίζομαι: μέσ. = δαιμονάω, ἄλλος κατ’ ἄλλην δαιμονίζεται τύχην, ἕκαστος ἔχει τὴν ὡρισμένην αὐτῷ ὑπὸ τοῦ δαίμονος τύχην, Φιλήμ. ἐν Ἀδήλ. 98. ΙΙ. ὡς παθ., θεοποιοῦμαι, Σοφ. Ἀποσπ. 180. ΙΙΙ. κατέχομαι ὑπὸ δαίμονος, ἤτοι πονηροῦ πνεύματος, Εὐαγγ. κ. Μᾶρκ. ε΄, 2, κτλ.· πρβλ. Πλούτ. 2. 706D· ἡ ἐπιληψία ἐκαλεῖτο ἱερὴ νόσος (ὥς τινες ἐνόμισαν), διότι εἶχεν ὡς αἰτίαν «τὴν εἴσοδον δαίμονος εἰς τὸν ἄνθρωπον» Ἀρετ. π. Δίτ. Χρον. Παθ. 1. 4.
English (Strong)
middle voice from δαίμων; to be exercised by a dæmon: have a (be vexed with, be possessed with) devil(-s).
English (Thayer)
1st aorist passive participle δαιμονισθείς; (δαίμων); to be under the power of a demon: ἄλλος κατ' ἄλλην δαιμονίζεται τυχην, Philemon 1in Stobaeus, ecl. phys. 1, p. 196; of the insane, Plutarch, symp. 7,5, 4, and in other later authors. In the N. T. δαιμονιζόμενοι are persons afflicted with especially severe diseases, either bodily or mental (such as paralysis, blindness, deafness, loss of speech, epilepsy, melancholy, insanity, etc.), whose bodies in the opinion of the Jews demons (see δαιμόνιον) had entered, and so held possession of them as not only to afflict them with ills, but also to dethrone the reason and take its place themselves; accordingly, the possessed were accustomed to express the mind and consciousness of the demons dwelling in them; and their cure was thought to require the expulsion of the demon — (but on this subject see B. D. American edition under the word Smith's Bible Dictionary, Demoniac Demoniacs and references there; Weiss, Leben Jesu, book iii., chapter 6): δαιμονισθείς, that had been possessed by a demon (demons), ὀχλούμενοι ὑπό or ἀπό πνευμάτων ἀκαθάρτων, T Tr WH ἐνοχλούμενοι); καταδυναστευόμενοι ὑπό τοῦ διαβόλου, i. e. by his ministers, the demons, Acts 10:38.
Greek Monotonic
δαιμονίζομαι: Μέσ., κατέχομαι από ένα δαιμόνιο ή διαβολικό πνεύμα, κυριεύομαι από δαίμονα, παραφρονώ, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
Mid. to be possessed by a demon or evil spirit, NTest.
Chinese
原文音譯:daimon⋯zomai 呆摩你索買
詞類次數:動詞(13)
原文字根:教
字義溯源:被鬼附,鬼附;源自(δαίμων)=鬼);而 (δαίμων)出自(δαίμων)X*=分配幸運)。這字出現13次,全用在四福音書中。被鬼所附的人,乃是被邪靈所佔領,他的說話與行動都為邪靈所轄制。參讀( 可1:23-26; 5:1-10)
出現次數:總共(13);太(7);可(4);路(1);約(1)
譯字彙編:
1) 被鬼附的(3) 太4:24; 太8:16; 可1:32;
2) 被鬼所附的(2) 太9:32; 路8:36;
3) 被鬼附之人(2) 太8:33; 可5:16;
4) 鬼附之人(1) 約10:21;
5) 一個被鬼附著⋯人(1) 太12:22;
6) 從前被鬼附的人(1) 可5:18;
7) 被鬼附得(1) 太15:22;
8) 被鬼附的人(1) 太8:28;
9) 被鬼附著的人(1) 可5:15
Léxico de magia
tb. -νιάζομαι ser poseído por un demon, estar endemoniado πρὸς δαιμονιαζομένους Πιβήχεως δόκιμον (remedio) probado de Pibequis para los poseídos por démones P IV 3007 SM 94 17 (fr. lac.) ἐ<ὰ>ν δαιμονιζομένῳ εἴπῃς τὸ ὄνομα προσάγων τῇ ῥινὶ αὐτοῦ θεῖον καὶ ἄσφαλτον, εὐθέως λαλήσει καὶ ἀπελεύσεται si a un endemoniado le dices el nombre y acercas a su nariz azufre y asfalto, en seguida hablará (el demon) y se retirará P XIII 242