βρυγμός
Ἐλεεινότατόν μοι φαίνετ' ἀτυχία φίλου → Miseria amici mihi suprema est miseria → Am meisten Mitleid, scheint's, heischt eines Freundes Leid
English (LSJ)
ὁ, A biting, ib.716 (pl., v.l. βρυχμός); gobbling, Eup.347; chattering, shivering, Hp.Vict.3.84, Steril.214, Euryphon ap.Gal.17(1).888; β. ὀδόντων gnashing of teeth, Ev.Matt.8.12, al. II roaring of a lion, LXX Pr.19.12.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
• Alolema(s): βρυχμός Nic.Th.716
I 1mordisco, picadura de una araña, Nic.l.c.
2 bocado β. καὶ κοπετὸς ἐν τῇ στέγῃ Eup.375, cf. Et.Gud.290.18
•sent. dud. βρυγμός Ephipp.13.
3 castañeteo de dientes por frío β. τὸ σῶμα ἔχει Hp.Vict.3.84, como síntoma de una enfermedad, Hp.Morb.2.46, Steril.214, Hsch.
•fig. ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ β. τῶν ὀδόντων allí habrá llanto y crujir de dientes, LXX Pr.19.12, Eu.Matt.8.12, 13.42, etc., Eu.Luc.13.28, Ast.Am.Hom.2.9.3.
II rugido de un león, LXX Pr.19.12, Aesop.135, cf. βρύχω.
German (Pape)
[Seite 466] ὁ, das Beißen, Nic. Th. 716; E. G. 116, 47 erkl. ἡ σύντομος ἐδωδή, aus Eupol., wie B. A. 30; das Knirschen, VLL.; K. S.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 morsure;
2 grincement de dents ; grognement;
3 sorte de mets.
Étymologie: βρύκω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βρυγμός -οῦ, ὁ βρύκω
1. tandengeklapper. Hp.
2. geknarsetand, steeds met τῶν ὀδόντων. NT.
Russian (Dvoretsky)
βρυγμός: ὁ скрежет (ὀδόντων NT).
English (Abbott-Smith)
βρυγμός, -οῦ, ὁ (< βρύχω), [in LXX: Pr 19:12 (נַהַם), Si 51:3*;]
a biting, a gnashing of teeth: Mt 8:12 13:42, 50 22:13 24:51 25:30, Lk 13:28.†
English (Strong)
from βρύχω; a grating (of the teeth): gnashing.
English (Thayer)
βρυγμου, ὁ (βρύχω, which see), a gnashing of teeth: with τῶν ὀδόντων added, a phrase denoting the extreme anguish and utter despair of men consigned to eternal condemnation, βρυγμός is attributed to beasts, which gnash the teeth as they attack their prey; in Sept. for נַהַם snarling, growling; in the sense of biting, Nic. th. 716, to be derived from βρύκω to bite; cf. Fritzsche on Sirach, as above, p. 308.)
Greek Monolingual
ο (AM βρυγμός) βρύκω
το τρίξιμο των δοντιών
(αρχ. -μσν.) ο βρυχηθμός.
Greek (Liddell-Scott)
βρυγμός: ὁ, δάγκαμα, Νίκ. Θ. 716· τρισμὸς τῶν ὀδόντων, ἀκόνησις μυλῶν, Εὔπολ. Κολ. 13, Ἡσύχ., Σουΐδ.
Chinese
原文音譯：brugmÒj 不呂格摩士
詞類次數：名詞（7）
原文字根：咬牙切齒（著）
字義溯源：咬牙切齒，研磨，切（齒）；源自（βρύχω）*=咬嚼）。這字和合本譯為切齒，總是與哀哭連用：哀哭切齒
出現次數：總共（7）；太（6）；路（1）
譯字彙編：
1） 切（7） 太8:12； 太13:42； 太13:50； 太22:13； 太24:51； 太25:30； 路13:28
