ἀτιμαγελέω
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
English (LSJ)
(ἀγέλη) forsake the herd, stray, Arist.HA572b19, 611a2, Theoc.9.5: metaph., try to escape, Luc.Lex.10.
Spanish (DGE)
• Morfología: [dór. part. ἀτιμαγελεῦντες Theoc.9.5]
desmandarse, hacerse cimarrón de toros, Arist.HA 572b19, 611a2, Theoc.l.c.
•fig. de pers. ὁ στρατηγός ... ἀτιμαγελοῦντι καρπόδεσμα ... περιθείς Luc.Lex.10.
German (Pape)
[Seite 386] die Heerde verlassen, Arist. H. A. 9, 31 (aor.); Theocr. 9, 4, nach Schol. καταλιπεῖν τὸ κοινὸν τῆς ἀγέλης καὶ καθ' ἑαυτὸν νέμεσθαι; stolz sein, in geziertem Ausdruck, Luc. Lexiph. 10.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 abandonner le troupeau par dédain ; s'égarer;
2 p. anal. déserter.
Étymologie: ἀτιμαγέλης.
Russian (Dvoretsky)
ἀτῑμᾰγελέω: уходить от своего стада Arst., Theocr., Luc.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτῑμᾰγελέω: καταλείπω τὴν ἀγέλην, ἐπὶ ταύρου, ὁ δὲ ταῦρος, ὅταν ὥρα τῆς ὀχείας ᾖ, τότε γίνεται σύννομος καὶ μάχεται τοῖς ἄλλοις, τὸν δὲ πρότερον χρόνον μετ’ ἀλλήλων εἰσίν, ὃ καλεῖται ἀτιμαγελεῖν Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 18, 16., μηδὲν ἀτιμαγελοῦντες, μηδαμῶς καταλείποντες τὴν ἀγέλην, 9. 3, 4, Θεόκρ. 9, 5. ΙΙ. μεταφ., ὑπερφρονῶ, ὑπερηφανεύομαι, Λουκ. Λεξιφ. 10.
Greek Monotonic
ἀτῑμᾰγελέω: μέλ. -ήσω, εγκαταλείπω τα κοπάδια, σε Θεόκρ.
Middle Liddell
[From ἀτιμαγέλης
to forsake the herd, Theocr.
