κελάδων
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
French (Bailly abrégé)
οντος;
sonore, retentissant.
Étymologie: part. de κελάδω.
English (Autenrieth)
οντος: part., sounding, Il. 21.16†.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κελάδων, gen. -οντος [κέλαδος] luid klinkend, bruisend, ruisend.
