ἐμέω

English (LSJ)

Il.15.11, impf.
A ἤμουν Ar.Fr.351, X.An.4.8.20, Ion. ἤμεον Hdt.7.88: fut. ἐμέσω Hp.Morb.2.15, Att. ἐμῶ (ἐνεξ-) Polyzel.4: fut. Med. ἐμέομαι Hp.Nat.Hom.5, ἐμοῦμαι A.Eu.730: aor. ἤμεσα Hp. Epid.1.26.έ, etc., (ἐξ-) Ar.Ach.6, inf. ἐμέσαι Hdt.1.133; Ep. ἔμεσσα (ἀπ-) Il.14.437 (prob. ἐξήμεσσα should be restored for -ήμησα in Hes. Th.497; ὑπερ-έμησα occurs in the Mss. of Hp.Morb.2.17): pf. ἐμήμεκα Luc.Lex.21, Ael.NA17.37: plpf. ἐμημέκεε Hp.Epid.5.42, ἐμημέκει D.L.6.7:—Pass., fut. ἐμεθήσομαι (ἐξ-) LXX Jb.20.15: aor. inf. ἐμεθῆναι Gal.7.219: pf. ἐμήμεσμαι Ael.VH13.22:—vomit, throw up, αἷμ' ἐμέων Il.15.11, cf. Hdt.7.88; ἐμοῦσα θρόμβους A.Eu.184; ἰόν ib. 730: abs., vomit, be sick, Hdt.1.133, X.An.4.8.20; ἐμέειν ἀπὸ συρμαϊσμοῦ Hp.Art.40; ἐ. πτίλῳ to make oneself sick with a feather, Ar. Ach.587.
2 metaph., throw up a flood of words, Eun.VSp.488 B. (ϝεμε-, cf. Skt. vámiti 'vomit', Lat. vomo, vomitus, Lith. vémti, etc.)

Spanish (DGE)

• Morfología: [pres. 3^a sg. ἐμέει Hp.Int.6, plu. ἐμέουσιν Hp.Nat.Hom.6, part. masc. nom. ἐμέων Il.15.11, jón. ac. ἐμεῦντα Hp.Loc.Hom.33, pas. part. neutr. plu. ἐμεύμενα Hp.Epid.4.46, Aret.SA 2.6.5; impf. 3^a sg. ἤμεε Hdt.7.88, AP 7.625 (Antip.Thess.); fut. 3^a sg. ἐμέσει Hp.Mul.1.2 (p.16), Gal.14.521, med. contr. ἐμοῦμαι Ar.Fr.49, 2^a sg. ἐμῇ A.Eu.730, 3^a ἐμεῖται Hp.Nat.Hom.5; aor. ἤμεσα Hdt.1.133, Hp.Epid.1.26.5, Thphr.Char.3.3; perf. ind. 2^a sg. ἐμήμεκας Luc.Lex.21, part. dat. plu. ἐμημεκόσιν Dsc.5.72.1, pas. plu. neutr. ἐμημεσμένα Ael.VH 13.22; plusperf. sg. 3^a ἐμημέκει Hp.Epid.5.42, D.L.6.7]
1 vomitar, echar por la boca, αἷμα Il.l.c., Hdt.7.88, Arist.HA 588^a1, θρόμβους A.Eu.184, cf. Luc.Lex.21, Paus.10.24.6, ἤμεσε χολώδεα ὀλίγα μέλανα Hp.Epid.1.26.5, cf. Mul.1.2, Nat.Hom.6, Int.6, Mnesith.Ath.20.20, Gal.17(2).271, ἐμημέκει οὐ πολύ Hp.Epid.5.42, cf. Mnesith.Ath.45.14, Luc.Tim.45, δαιτὸς ... τὸ περισσόν AP l.c., τοῖς ... χείλεσιν ἐπικύψας ... λίθον ... περικαλλέστατον πρὸς τοῖς ποσὶν ἤμεσε τῶν γυναικῶν ocultándola en su pico, echó a los pies de las mujeres una piedra preciosísima D.P.Au.1.31, en v. pas. ἐν ταῖς νόσοις καὶ ἐμοῦνται (ἕλμινθες) Arist.Fr.241
•part. pas. subst. τὸ ἐμούμενον lo vomitado, el vómito Hp.Prog.13, Aret.l.c., τὰ ἐμημεσμένα Ael.VH 13.22
•tb. en v. med. φλέγμα Hp.Nat.Hom.5, τὸν ἰόν A.Eu.730
•abs. vomitar, tener vómitos ἐμεῖν ἐκ συρμαισμοῦ Hp.Art.40, ἐπὴν δ' ἐμπλησθῇ, ἐμεσάτω Hp.Morb.2.43, cf. Loc.Hom.33, Hdt.1.133, τῷ πτίλῳ μέλλεις ἐμεῖν; ¿te vas a provocar un vómito con la pluma? Ar.Ach.587, cf. Pl.Phdr.268b, X.An.4.8.20, Thphr.l.c., Dsc.l.c., Gal.10.582, 14.521, Plu.2.232f, ἦν ... ἐμημεκὼς ἐς τὴν πηγὴν ὁ ὄφις Ael.NA 17.37
•tb. en v. med.-pas. κλυστὴρ ἐπανῆλθέ τισιν ὡς ἐμεθῆναι Gal.7.219.
2 fig. vomitar, arrojar fuera de sí algo detestable ἄγριον βάρος Ar.Fr.365, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου Apoc.3.16, πᾶσαν ἠμέσαμεν κακίαν Chrys.M.62.269, cf. Didym.in Zach.4.10, ναυτίασας ἔμεσε Ast.Soph.Hom.11.3, abs. οὐκ εἰσὶ τῶν ἐμούντων ἀλλὰ τῶν ἀκριβούντων no son de los que tienen verborrea sino de los que hablan con precisión Eun.VS 488.
• Etimología: Rel. ai. vámiti, lat. vomō, lit. inf. vémti, quizá c. pérdida de la Ϝ en gr. por disim. en entorno labial.

German (Pape)

[Seite 807] fut. ἐμέσω, perf. ἐμήμεκα, Luc. Lex. 21 (vomo), ausspeien, ausbrechen, durch Brechen von sich geben; αἷμα Il. 15, 11; θρόμβους Aesch. Eum. 175; ἐμεῖ (fut. med.) ἰόν 700; sich erbrechen, Plat. Phaedr. 268 b; Xen. An. 4, 8, 20; Hippocr. – Uebtr., vom Worte, plaudern, was Einem in den Mund kommt, Sp.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
impf. ἤμουν, f. ἐμοῦμαι, ao. ἤμεσα, pf. ἐμήμεκα, pqp. ἐμημέκειν;
Pass. ao. *ἠμέθην > inf. ἐμεθῆναι ; pf. ἐμήμεσμαι;
vomir, acc..
Étymologie: R. Ϝεμ, vomir ; cf. lat. vomo.

Russian (Dvoretsky)

ἐμέω: (impf. ἤμουν, атт. fut. ἐμῶ, aor. ἤμεσα, pf. ἐμήμεκα; pass.: pf. ἠμήμεσμαι, inf. aor. ἐμεθῆναι)
1 извергать, изрыгать, выплевывать (αἷμα Hom.; θρόμβους φόνου, ἰὸν βαρύν Aesch.; μέλι Arst.);
2 страдать рвотой; ἄφρονες ἐγίγνοντο καὶ ἤμουν Xen. они бредили, и их рвало.

Greek (Liddell-Scott)

ἐμέω: παρατ. ἤμουν Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 130, Ξεν. Ἀν. 4. 8. 20, Ἰων. ἤμεον Ἡρόδ. 7. 88. μέλλ. ἐμέσω Ἱππ. 467. 4 (Littré 7. σ. 28), Ἀττ. ἐμῶ (ἐνεξ-) Πολύζηλος ἐν «Δημοτυνδάρεῳ» 4· ὡσαύτως μέσ. μέλλ. ἐμέομαι Ἱππ. 226. 18, 19, ἐμοῦμαι Αἰσχύλ. Εὐμ. 730: ἀόρ. ἤμεσα Ἱππ. 979Ε, κτλ., (ἐξ-) Ἀριστοφ. Ἀχ. 6, ἀπαρ. ἐμέσαι Ἡρόδ. 1. 133, Ἐπ. ἔμεσα (ἀπ-) Ἰλ. Ξ. 437 (ἴσως ἐπανορθωτέον ἀντὶ ἐξήμησα ἐν Ἡσ. Θ. 497· ὑπερέμησα ἀπαντᾷ ἐν τοῖς χειρογρ. τοῦ Ἱππ. 462. 32., 467. 23, 32): πρκμ. ἐμήμεκα Λουκ. Λεξιφ. 21, Αἰλ.: ὑπερσ. ἐμημέκκε Ἱππ. 1153Β (Littré 5. σ. 232), ἐμεμέκει Διογ. Λ. 6. 7: - Παθ., μέλλ. ἐμεθήσομαι (ἐξ-) Ἑβδ.: ἀόρ. ἐμεθῆναι Γαλην.: πρκμ. ἐμήμεσμαι Αἰλ. Π. Ἱστ. 13. 21. (Ἐκ √ ϜΕΜ· πρβλ. Σανσκρ. vam, vam-âmi (ἐμέω, vomo), vam-athus (ἔμετος, vomitus)· Παλαιο-Σκανδ. vaem-a (αἰσθάνομαι ναυτίαν).) Ἐμῶ, «ξερνῶ», αἷμ’ ἐμέων Ἰλ. Ο. 11, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 88· ἐμοῦσα θρόμβους Αἰσχύλ. Εὐμ. 184, πρβλ. 730: ἀπολ., ἐμῶ, ξερνῶ, καί σφι οὐκ ἐμέσαι ἔξεστι Ἡρόδ. 1. 133, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1599, Ξεν. Ἀν. 4. 8, 20 ἐμέειν ἀπὸ συρμαϊσμοῦ Ἱππ. π. Ἄρθρ. 805· ἐμεῖν πτίλῳ, διεγείρειν ἔμετον διὰ πτεροῦ, Ἀριστοφ. Ἀχαρν. 587, (οὕτω, πτερὸν ταχέως καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω Κρατῖνος ἐν «Ὥραις» 6)· μεταφ., ἐκχέω ἐκ τοῦ στόματός μου κακοὺς λόγους, Εὐνάπ. Προαιρ. σ. 86.

English (Autenrieth)

spew or spit out, Il. 15.11†.

English (Strong)

of uncertain affinity; to vomit: (will) spue.

English (Thayer)

ἐμῷ (cf. Sanskrit vam, Latin vomere; Curtius, § 452; Vanicek, p. 886f)): 1st aorist infinitive ἐμέσαι; to vomit, vomit forth, throw up, from Homer down: τινα ἐκ τοῦ στόματος, i. e. to reject with extreme disgust, Revelation 3:16.

Greek Monotonic

ἐμέω: παρατ. ἤμουν, Ιων. ἤμεον, μέλ. ἐμέσω, Αττ. ἐμῶ, Μέσ. ἐμοῦμαι· αόρ. αʹ ἤμεσα, Επικ. ἔμεσα· παρακ. ἐμήμεκα· κάνω εμετό, ξερνώ, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ. κ.λπ.· απόλ., κάνω εμετούς, είμαι άρρωστος, σε Ηρόδ., Αττ.· ἐμ. πτίλῳ, προκαλώ εμετό με φτερό, σε Αριστοφ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: vomit.
Other forms: Aor. ἐμέσ(σ)αι (Il.), perf. ἐμήμεκα (Hp., Luk.), fut. ἐμέσω (Hp.), ἐμῶ, ἐμοῦμαι (Att.), pres. ἐμέθω (Hdn.)
Compounds: With prefix ἀπ-, ἐξ-, ἐν-, ὑπερ- a. o.
Derivatives: Verbal nouns: ἔμετος vomiting (Ion., Arist.) with the bahuvrihis ἀν-, δυσ-, εὑ-έμετος, -ήμετος (Hp. a. o.; also, directly from ἐμέω, δυσ-, εὑ-εμής, -ημής), κοπριήμετος (Hp.); to ὑπερεμέω: ὑπερέμετος (Hp.). From ἔμετος: ἐμεσία be inclined to vomit (Hp.), ἐμετ-ικός, -ώδης, -ήριος, -ιάω (Hp., Arist. u. a.). ἔμεσις and ἔμεσμα id. (Hp.). ἐμίας "spitter" (Com.; s. Chantr. Form. 93). - S. also ἐμύς and περιημεκτέω.
Origin: IE [Indo-European] [1146] *u̯emh₁- vomit
Etymology: In Skt. athematic vámi-ti; also in Lat. vomit, vomimus (ceside vomi-tus), which were reinterpreted as thematic, cf. reg-i-mus. Disyllabic root also in Lith. vémti (with new jot present vemiù ). The root also in North-Germanic, but only in metaph. meaning, e. g. OSw. vami m. disgust. - Schwyzer 222 n. 5 sees in ἐμέω an element of the living language, which would explain that the verb does not sow a Ϝ- in Homer (cf. ἱδρώς, also δίφρος).

Middle Liddell

to vomit, throw up, Il., Hdt., etc.: absol. to vomit, to be sick, Hdt., Attic; ἐμ. πτίλωι to make oneself sick with a feather, Ar.

Frisk Etymology German

ἐμέω: {eméō}
Forms: Aor. ἐμέσ(σ)αι (seit Il.), Perf. ἐμήμεκα (Hp., Luk. u. a.), Fut. ἐμέσω (Hp.), ἐμῶ, ἐμοῦμαι (att.), Präs. ἐμέθω (Hdn.)
Grammar: v.
Meaning: sich erbrechen.
Composita: Mit Präfix ἀπ-, ἐξ-, ἐν-, ὑπερ- u. a.
Derivative: Verbalnomina: 1. ἔμετος das Erbrechen (ion., Arist.) mit den Bahuvrihi ἀν-, δυσ-, εὐέμετος, -ήμετος (Hp. u. a.; auch, mit direkter Anknüpfung an ἐμέω, δυσ-, εὐεμής, -ημής), κοπριήμετος (Hp.); zu ὑπερεμέω: ὑπερέμετος (Hp.). Von ἔμετος: ἐμεσία Neigung zum Erbrechen (Hp.), ἐμετικός, -ώδης, -ήριος, -ιάω (Hp., Arist. u. a.). 2. ἔμεσις und 3. ἔμεσμα ib. (Hp.). 4. ἐμίας "Speier" (Kom.; vgl. Chantraine Formation 93). — S. noch ἐμύς und περιημεκτέω.
Etymology: Gegenüber dem zweisilbigen thematischen ἐμέω steht im Aind. das ebenfalls zweisilbige athematische vámi-ti; auch in lat. vomit, vomimus u. a. (neben vomi-tus) können alte zweisilbige athematische Formen stecken, die indessen dann durch den Zusammenfall mit reg-i-mus als thematisch umgedeutet wurden. Nach Specht KZ 63, 213f.; 66, 211 trat ἐμέω aus rhythmischen Gründen an die Stelle von *ἔμεμι = vámi-mi ( ̆ ̆ ̆) nach ἐμέσαι ein. Die zweisilbige Wurzel wird noch durch lit. vémti (mit neugebildetem Jotpräsens vemiù) erwiesen. Die Sippe ist auch im Nordgermanischen, aber nur in übertragener Bedeutung, vertreten, z. B. aschw. vami m. Ekel. — Das Fehlen des Digamma bei Hom. ist nicht befriedigend erklärt. Specht KZ 59, 118f. vermutet mit L. Meyer Dissimilation aus ϝεμ-; Schwyzer 222 A. 5 ist geneigt, in ἐμέω ein Element der lebenden Sprache zu sehen, das sich der epischen Tradition entzogen hätte (vgl. ἱδρώς, auch δίφρος).
Page 1,504-505

Chinese

原文音譯：™mšw 誒姆哦
詞類次數：動詞（1）
原文字根：嘔吐
字義溯源：吐出來^，嘔吐，吐
出現次數：總共（1）；啓（1）
譯字彙編：
1） 吐（1） 啓3:16

Mantoulidis Etymological

-ῶ (=ξερνῶ). Ἀπό ρίζα ϝεμ-. Θέμα: ἐμέσ-ω→ ἐμέσω → ἐμέ-ω ἐμῶ.
Παράγωγα: ἔμεσις, ἔμεσμα, ἐμεσία, ἐμετικός, ἐμετιάω (=ἀναγουλιάζω), ἐμετός.

Translations

vomit

Afrikaans: braak, kots; Albanian: vjell; Arabic: تَقَيَّأَ‎, قَاءَ‎, اِسْتَفْرَغَ‎; Hijazi Arabic: طَرَّش‎, استفرغ‎, رَجَّع‎; Iraqi Arabic: زاع‎; Egyptian Arabic: رجّع‎, طرّش‎; Moroccan Arabic: تقيا‎, رد‎; Armenian: հետ տալ, փսխել, ործկալ; Aromanian: vom, vomu; Assamese: বমি কৰা; Asturian: vomitar; Azerbaijani: qusmaq, qaytarmaq, öyümək; Basque: botaka egin, pota bota; Belarusian: ванітаваць, бляваць, рваць, рыгаць; Bulgarian: повръ́щам, бълвам; Burmese: အန်; Catalan: vomitar; Cherokee: ᏚᎦᏍᏗᎭ; Chinese Cantonese: 嘔／呕; Mandarin: 嘔吐／呕吐, 嘔／呕, 吐; Czech: zvracet; Dalmatian: gombro, gomituor; Danish: brække sig, kaste op; Dutch: overgeven, braken, kotsen; Esperanto: vomi; Estonian: oksendama; Faroese: spýggja; Finnish: oksentaa; French: vomir, rendre, rejeter, dégobiller, dégueuler, gerber, quicher; Friulian: gomitâ, rindi, restituî; Galician: vomitar, trousar; Georgian: აღებინებს, გული ერევა, არწყევს; German: sich übergeben, erbrechen, kotzen, vomieren, reihern, speien; Greek: εξεμώ, κάνω εμετό, ξερνάω, ξερνώ, τα βγάζω; Ancient Greek: ἀνεμέω, ἀνίημι, ἀπεμέω, ἀπεράω, ἀπερῶ, ἀποκοτταβίζω, ἐκλύομαι στόμαχον, ἐμεῖν, ἐμετιάω, ἐμέω, ἐνεμέω, ἐνεξεμέω, ἐνερεύγομαι, ἐξεμεῖν, ἐξεμέω, ἐξεράω, ἐξερεύγομαι, ἐξερεύγω, ἐξερῶ, ἐράω, ἐρῶ, κατεμέω, κατεμῶ, κοτταβίζω; Greenlandic: meriarpoq; Haitian Creole: vomi; Hebrew: הֵקִיא‎; Hindi: उल्टी करना, वमन करना; Hungarian: hány, okád, okádik; Icelandic: æla, gubba, spúa, spýja, kasta upp; Indonesian: memuntahkan, muntah; Ingrian: oksentaa, oksentaissa; Irish: aisig, bréitseáil, caith aníos, cuir aníos, caith suas, sceathraigh, sceith, urlaic; Old Irish: sceïd; Italian: vomitare, rimettere; Japanese: 吐く, 嘔吐する, 戻す; Jarai: ŏ; Javanese: muntah; Karelian: oksendua; Kazakh: құсу; Khmer: ក្អួត; Komi-Permyak: восны; Korean: 게우다, 토하다; Kumyk: къусмакъ; Kurdish Central Kurdish: ڕِشانەوە‎; Kyrgyz: кусуу; Ladin: peté su, tré l boppn; Lao: ອາຈຽນ, ສຳຮາກ, ອົ້ວະ, ຮາກ, ລົງຮາກ; Latin: vomo, vomito; Latvian: vemt; Lithuanian: vemti; Luxembourgish: katzen, kübelen, schëdden, sech iwwerginn, briechen; Macedonian: повраќа, блуе; Malay: muntah; Maltese: irrimetta, qala'; Manchu: ᠵᡠᡵᡠᠮᠪᡳ; Maori: ruaki; Mauritian Creole: vomi; Mongolian: бөөлжих; Nanai: хусэ-; Neapolitan: reverzà, jettà, vummecà; Northern Sami: vuoksit; Norwegian: kaste opp, spy, brekke seg; Nynorsk: kasta opp, spy; Occitan: vomir, racar, rendre; Old English: spīwan; Old Javanese: utah; Old Norse: spýja; Oromo: hooqqisiisuu; Persian: قی کردن‎; Piedmontese: vomité; Polish: wymiotować, rzygać, zwracać; Portuguese: vomitar, regurgitar; Quechua: aqtuy; Rapa Nui: rua; Romanian: vomita, borî, vărsa, voma; Romansch: render, vomitar, bittar si, rietscher, scoznar; Russian: блевать, рвать, тошнить, рыгать; Sanskrit: वमति; S'gaw Karen: ဘှိး; Scots: bowk; Serbo-Croatian Cyrillic: ри̏гати, збљувати, повратити, бљу̀вати, по̀враћати; Roman: rȉgati, zbljuvati, povrátiti, bljùvati, pòvraćati; Seychellois Creole: vomi; Slovak: zvracať; Slovene: bruhati; Sorbian Lower Sorbian: bluwaś; Upper Sorbian: bluwać, wróćeć, jokać; Spanish: vomitar, devolver, arrojar; Sundanese: luga, utah; Swahili: -tapika; Swedish: kräkas, spy, kasta upp; Tagalog: sumuka; Tajik: қай кардан; Tamil: குமட்டு, உவட்டு, உவாந்தி, வாந்தி; Tarantino: vumecà; Tetum: muta; Thai: อาเจียน, อ้วก; Tibetan: སྐྱུག་པ་ཤོར; Turkish: kusmak, istifra etmek; Turkmen: gusmak; Ukrainian: блювати, рвати, ригати; Urdu: اُلْٹی کَرنا‎; Uyghur: قۇسماق‎; Uzbek: qusmoq; Venetian: gomitar, vomegàre, vomegar, rénder, réndar, riméter, rimétar, reméter, remétar; Vietnamese: nôn, mửa, ói; Volapük: vomitön, lusputön; Walloon: rivômi, vômi, rinåder; Welsh: chwydu, cyfogi, taflu i fyny; Yiddish: ברעכן‎, אויסברעכן‎, צוריקגעבן‎; Yámana: tamaia; Zazaki: vırecen; Zealandic: spieë, spoege, kotse