δορίπληκτος
From LSJ
ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος → nature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks
English (LSJ)
δορίπληκτον, smitten by the spear, Sch.E.Andr.653.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): δουρί- A.Th.278
capturado en la guerra λάφυρα A.l.c., cf. Sch.E.Andr.653.
German (Pape)
[Seite 658] mit dem Speere geschlagen, getroffen; so erkl. Schol. Eur. Andr. 654 δοριπετής.
Greek (Liddell-Scott)
δορίπληκτος: -ον, πληγεὶς διὰ τοῦ δόρατος, Σχόλ. Εὐρ.· πρβλ. δουρίπηκτος.
Greek Monolingual
δορίπληκτος, -ον (Α)
χτυπημένος από δόρυ.
