τᾶλις

From LSJ
Revision as of 07:43, 13 November 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "S.''Ant.''" to "S.''Ant.''")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Φύσιν πονηρὰν μεταβαλεῖν οὐ ῥᾴδιον → Haud facile commutatur ingenium malum → Verdorbene Natur zu ändern ist nicht leicht

Menander, Monostichoi, 531
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τᾶλις Medium diacritics: τᾶλις Low diacritics: τάλις Capitals: ΤΑΛΙΣ
Transliteration A: tâlis Transliteration B: talis Transliteration C: talis Beta Code: ta=lis

English (LSJ)

ιδος, ἡ, marriageable maiden, S.Ant.629 (anap.), Call.Aet. 3.1.3. (Aeol. word acc. to Sch.S.l.c.: also, betrothed maiden, married woman, and bride, acc. to Hsch.)

German (Pape)

[Seite 1065] ἡ, ein mannbares Mädchen, Braut, Soph. Ant. 625; nach Hesych. ἡ μελλόγαμος παρθένος καὶ κατωνομασμένη τινί, οἱ δὲ γυναῖκα γαμετήν; Phot. citirt es auch aus Ar.

French (Bailly abrégé)

ιδος (ἡ) :
jeune fille nubile.
Étymologie: DELG étym. inconnue.

Russian (Dvoretsky)

τᾶλις: ιδος ἡ взрослая девушка, невеста Soph.

Greek (Liddell-Scott)

τᾶλις: -ιδος, ἡ, κόρη εἰς ἡλικίαν γάμου καὶ ὀνομασθεῖσα τινὶ νύμφη, Σοφ. Ἀντ. 629, Καλλ. Ἀποσπ. 210. (Αἰολ. λέξ. κατὰ τὸν Σχολ. Σοφ. Ἴσως σχετίζεται πρὸς τὸ θῆλυς· ὁ Κούρτ. ὑποδεικνύει σχέσιν πρὸς τὸ Σανσκρ. Taru.nî (νεαρὰν κόρην).) - Καθ’ Ἡσύχ.: «τᾶλις· ἡ μελλόγαμος παρθένος καὶ κατωνομασμένη τινί, οἱ δὲ γυναῖκα γαμετήν, οἱ δὲ νύμφην», ἴδε σημ. Jebb. εἰς Σοφ. Ἀντιγόνην ἔνθ. ἀνωτ., ἴδε καὶ Σεμιτέλ. αὐτόθι.

Greek Monolingual

-άλιδος, ἡ, Α
(ποιητ. τ.)
1. κόρη σε ηλικία γάμου
2. (κατά τον Ησύχ.) «ἡ μελλόνυμφος παρθένος καὶ κατωνομασμένη τινί, οἱ δὲ γυναῖκα γαμετήν, οἱ δὲ νύμφην».
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.).

Greek Monotonic

τᾶλις: -ιδος, ἡ, κόρη σε ηλικία γάμου, παρθένος, σε Σοφ. (άγν. προέλ.).

Middle Liddell

τᾶλις, ιδος, ἡ,
a marriageable maiden, Soph. [deriv. uncertain]

Frisk Etymology German

τᾶλις: -ιδος
{tãlis}
Grammar: f.
Meaning: junges, mannbares Mädchen, Braut (S. Ant. 629 [anap.], Kall. Ait. 3, 1, 3).
Etymology: Viell. äol. Form von τῆλις, s.d.
Page 2,850