ψυκτήρ
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
ῆρος, ὁ,
A wine-cooler, E.Fr.726, Pl.Smp.213e, IG22.1638.62, al., Stratt.59 (anap.), IG7.3498.29 (Orop.), Callix.2, J.AJ11.1.3, App. Mith.115, Ath.11.502c; ψ. ἀργυροῦς μέγας δίωτος OGI214.56 (Branchidae, iii B. C.); ψυκτῆρά τις προὔπινεν αὐτοῖς Men.510, cf. Antiph.114, Alex.9.12; ψυκτῆρες γάλακτος Philostr.Im.1.31, cf. Poll.10.74. II ψυκτῆρες, οἱ, cool shady places for recreation, Nic.Thyat. ap. Ath.11.503c (ψυκτήρια Casaubon). III ψυκτῆρες, = ταρσοί, Sch.Od.9.219.
German (Pape)
[Seite 1402] ῆρος, ὁ, das Kühlgefäß, ein großes, wahrscheinlich mit Wasser gefülltes Gefäß, das man bei Gastmählern auf einem Dreifuße auf die Tafel stellte, um den Wein darin kühl zu halten; com. bei Ath. XI, 502 c; vgl. Plat. Conv. 213 e; Plut. Alex. 72; auch γάλακτος, Philostr. imagg. 1, 31. – Οἱ ψυκτῆρες, schattige, kühle Orte zur Erquickung, s. Ruhnk. ad. Tim. 278.
Greek (Liddell-Scott)
ψυκτήρ: ῆρος, ὁ, σκεῦος ἐν ᾧ τὸν οἶνον ἔψυχον, τὸ κοινῶς λεγόμενον κρυωτήριον, ἀγγεῖον χωροῦν μετρητὰς 2 μέχρι 6 (Καλίξ. παρ’ Ἀθην. 199D), ἐτίθετο δὲ ἐπὶ τρίποδος ἐπὶ τῆς τραπέζης, καὶ ἐνίοτε ἐξ αὐτοῦ τούτου ἔπινον, Εὐρ. Ἀποσπ. 726, Πλάτ. Συμπ. 213Ε, Στράττις ἐν «Ψυχασταῖς» 3, πρβλ. παρ’ Ἀθην. 502C, κἑξ.· ψ. ἀργυροῦς μέγας δίωτος Συλλ. Ἐπιγρ. 2852. 57· μάλιστα ἐπὶ ἀνδρὸς φιλοπότου, ψυκτῆρά τις προὔπινεν αὐτοῖς Μένανδρος ἐν «Χαλκείοις» 2, πρβλ. Ἀντιφάν. ἐν «Καρίνῃ» 1, Ἄλεξιν ἐν «Αἰσώπῳ» 1. 12· - ὡσαύτως, ψυκτῆρες γάλακτος Φιλόστρ. 809· πρβλ. ψυγεύς, καὶ ἴδε Ruhnck Τίμ. ἐν λ. Hemet Πολυδ. Γ. 74. ΙΙ. ψυκτῆρες, οἱ, «ἀλσώδεις καὶ σύσκιοι τόποι, ἐν οἶς ἔστιν ἀναψῦξαι» Νίκανδρος Θυατειρινός παρ’ Ἀθην. 503C, ἔνθα: ψυκτήρια.
