διακαθαίρω
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
English (LSJ)
aor.part.
A -άρας IG11(2).287 A79:—purge thoroughly, Ar.Ec.847, Pl.R.399e, Apollod.3.6.7; κρουνούς IG l.c.; ἅλωνα Ev.Luc.3.17: metaph., [φιλοσοφία] τέχνας δ. Iamb.Comm.Math.16; τινὰ τοῦ αἰσχροῦ ὀνόματος Procop.Goth.1.4:—Med., of one's own stock, Pl.Lg.735c. II prune, Thphr.HP2.7.2 (Pass.); δένδρα Ph.2.207.
German (Pape)
[Seite 580] durch u. durch, ganz reinigen, Plat. Rep. III, 411 u. öfter; τὰ τῶν γυναικῶν τρυβλία, in obscönem Sinne, Ar. Eccl. 847; bes. = Bäume verschneiden u. ausschneiden, Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
διακᾰθαίρω: μέλλ. -ᾰρω, καθαρίζω, ἐντελῶς ἐξαγνίζω, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 847, Πλάτ. Πολ. 399Ε· ― ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, ὁ αὐτ. Νόμ. 735C. ΙΙ. κλαδεύω, Θεόφρ. Ι. Φ. 2. 7, 2.
