ἐκδιώκω

English (LSJ)

   A chase away, banish, Th.1.24; ἐκ τοῦ τόπου Arist.HA618b12; τῆς οἰκίας Luc.Tim.10; attack, persecute, PMasp.2 iii4 (vi A.D.), etc.:—Pass., Hyp.Fr.238.

German (Pape)

[Seite 757] herausjagen, vertreiben; Thuc. 1, 24; Dem. 32, 6; bes. ins Exil, Poll. 8, 70; τινὰ τῆς οἰκίας Luc. Tim. 10; ἐκδιωκτέον, τὰ μυσαρά, Plut. ed. lib. 17.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκδιώκω: μέλλ. -διώξομαι (μεταγ. -ξω), ἀποδιώκω, ἐξελαύνω, ἐξορίζω, ὁ δῆμος … ἐξεδίωξε τοὺς δυνατοὺς Θουκ 1. 24· ἐκδιώκουσι τοὺς ἑαυτῶν νεοττοὺς ἐκ τοῦ τόπου Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 31, 1· τῆς οἰκίας Λουκ. Τίμ 10.