ἀγκυλοχείλης

English (LSJ)

ον, ὁ, (χεῖλος)

   A with hooked beak, αἰετός Od.19.538, AP6.229 (Crin.); αἰγυπιοί Il.16.428, Hes.Sc.405, Batr. 294. (Perh. -χήλης shd. always be read.)

German (Pape)

[Seite 15] ὁ, krummschnabelig, Geier u. Adler, Hom.; Hes. Sc. 405 (vgl. Ar. Eq. 204). Bei Crinag. 5 (VI, 229) kann ἀγκυλόχειλος nur der gen. sein, wenn die Lesart richtig.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
au bec recourbé.
Étymologie: ἀγκύλος, χεῖλος.