θέλησις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A a willing, will, Stoic.3.41, LXX To.12.18,al., Phld.Rh.2.297 S., Ep.Hebr, 2.4; condemned by Poll.5.165: in Dor. pl. θελήσιες, wishes, Meliss. Ep.    II goodwill, favour, LXX Pr.8.35.

German (Pape)

[Seite 1192] ἡ, das Wollen, der Wille, N. T; nach Poll. 5, 165 ein schlechtes Wort.

Greek (Liddell-Scott)

θέλησις: -εως, ἡ, βούλησις, θέλημα, ἡ θέλησις ἰδιωτικὸν Πολυδ. Ε΄, 165, Ἐπιστ. π. Ἑβρ. β΄, 4.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 action de vouloir, volonté;
2 bon vouloir, faveur.
Étymologie: θέλω.