remedium

Latin > English (Lewis & Short)

rĕmĕdĭum: ii, n. re-medeor,
I that which heals again; a cure, remedy (class. and freq.).
I Lit., a remedy, medicine: ratio remedi certa, Lucr. 6, 1226: pantheras, quae in barbariā venenatā carne caperentur, remedium quoddam habere, quo cum essent usae, non morerentur, Cic. N. D. 2, 50, 126: contrariis remediis sanant, Cels. 3, 9.—With gen.: remedium est magni et recentis doloris sanguis missus, Cels. 4, 6.—With contra: contra omnium morsus remedio est gallinaceum cerebrum, Plin. 29, 4, 27, § 88: fumum ejus contra alia ligna, id. 12, 17, 39, § 78; Aug. Pecc. Merit. 2, 3.— Absol.: abstinere cibo omni, aut potu, etc.... in praesentissimis remediis habetur, Plin. 28, 4, 14, § 53: in remedio est, id. 29, 4, 27, § 88: remedium ad fauces pollicitus, Suet. Ner. 35 fin. et saep.—
   B Esp., a charm, amulet, magic preventive: si qui remedia quartanae vel doloris alterius collo gestaret, Amm. 19, 12, 14.—
II Trop., a means of aid, assistance, or relief; a remedy: ad magnitudinem frigorum remedium comparare, Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26; so, remedia sibi comparare ad tolerandum dolorem, id. Tusc. 5, 26, 74: remedium quaerere ad moram, id. Clu. 9, 27; cf.: adversus consulta senatūs et decreta principum vel magistratuum remedium nullum est, nisi, etc., Quint. 5, 2, 5: adversus reliqua uti remediis, id. 4, 2, 101: remedium in ceteros, Tac. H. 1, 20 fin.: illius tanti vulneris, Cic. Fam. 5, 15, 1: aegritudinum, Ter. Heaut. 3, 2, 28: miseriarum, id. Ad. 3, 1, 7: iracundiae, id. Phorm. 1, 4, 8: infirmae memoriae, Quint. 11, 2, 49: hujus metūs, id. 1, 2, 6: ubertatis, id. 2, 4, 6: cum hoc unum his tot in commodis remedium esse arbitrarer, Cic. Div. in Caecil. 3, 9: quibus rebus nostri haec reperiebant remedia, ut, etc., Caes B. C. 3, 50; cf.: veneficiis remedia invenire, Cic. Phil. 13, 11, 25: quod remedium huic malo inveniam? Ter. And. 3, 1, 10; id. Phorm, 1, 4, 23; 4, 3, 11: acrioribus saluti suae remediis subvenire, Cic. Clu. 24, 67: id remedium timori fuit, Liv. 3, 3, 5: cum utrumque ipsi pro remedio aegris rebus discordiā intestinā petissent, id. 9, 20, 5: hinc ira et questus, et postquam non subinveniebat (Olennius) remedium ex bello, Tac. A. 4, 72.

Latin > French (Gaffiot 2016)

rĕmĕdĭum,⁸ ĭī, n. (re, medeor),
1 remède, médicament : Cic. Nat. 2, 126 ; vulneris Cic. Fam. 5, 15, 1, remède pour, contre une blessure, cf. Cels. Med. 4, 6 ; contra morsus Plin. 29, 88, contre des morsures ; ad fauces Suet. Nero 35, pour la gorge
2 [fig.] remède, préservatif, expédient : alicujus rei Ter. Haut. 539 ; Ad. 294, remède contre qqch. ; hoc remedium est ægrotæ rei publicæ homines ad legum defensionem quam honestissimos accedere Cic. Cæcil. 70, le remède pour guérir l’État malade, c’est que les gens les plus honorables possible prennent part à la défense des lois ; quærere, invenire, etc., remedium ad aliquam rem Cic. Verr. 2, 5, 26 ; Clu. 27 ; Tusc. 5, 74, ou alicui rei Cic. Phil. 13, 25 ; Cæcil. 9 ; Cæs. C. 3, 50, 2 ; Liv. 3, 3, 5, etc., chercher, trouver, etc., un remède pour, contre qqch. || remedio esse alicui rei, servir de remède à qqch. : Her. 3, 22 ; Liv. 5, 22, 9 ; 26, 3, 3.

Latin > German (Georges)

remedium, iī, n. (re u. medeor), I) das Gegenmittel gegen etw., das Heilmittel, efficax, Cels.: caecitatis, Tac.: veneni, gegen Gift, Curt.: remedia adhibere alci, Plin., morbis animorum, Cic.: remedium quoddam habere, Cic.: remedio quodam uti, Cic.: remedio esse, Cic.: in remedio est, si etc., es hilft dagegen, Plin. – II) übtr., jedes Heilmittel, Hilfsmittel gegen etwas, aegritudinum, Ter.: iniuriae tuae, Cic.: timoris, Liv.: formidinis, Plin. ep.: remedia incommodorum, Cic., praeaentium malorum, Liv.: id remedium timori fuit, Liv.: ad magnitudinem frigorum hoc sibi remedium comparare, Cic.: domo sibi quaerere remedium ad eam moram, quae nuptiis affertur, Cic.: iniuriae tuae remedium morte ac suspendio quaerere, Cic.: per alqm quaerere remedia praesentium malorum, Liv.: haec reperiebant remedia, ut alio loco ignes facerent, Caes.: acrioribus remediis saluti suae subveniendum putavit, Cic.: remedium est m. folg. ut u. Konj., ein Mittel dagegen ist, daß man usw., Plin. 17, 260; 18, 85; 33, 122.