ὀνομάκλυτος
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
English (LSJ)
ον (α, ον Pi.Pae.6.123),
A of famous name, Il. 22.51, h.Merc.59, Ibyc.10 A, Pi. l.c. ; κοὐνομάκλυτον in Semon.7.87 should be emended to κὠν-, cf. κὠνομαστόν Phoen.2.11. II articulate, βροτῶν ὀνομάκλυτον αὐδήν Simm.1.13.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au nom célèbre.
Étymologie: ὄνομα, κλυτός.
English (Autenrieth)
of famous name, renowned, Il. 22.51†.
English (Slater)
ὀνομάκλυτος
1 of famous name [ὀνο] μακλύτα γ' ἔνεσσι Δωριεῖ μεδέοισα πόντῳ νᾶσος (Σ T Hom. X 51: [ὀνυ] μακλύτα Diehl: i. e. Aigina: v. Kambylis, Anredeformen, 163) (Pae. 6.123)
English (Slater)
ὀνομάκλυτος
1 of famous name [ὀνο] μακλύτα γ' ἔνεσσι Δωριεῖ μεδέοισα πόντῳ νᾶσος (Σ T Hom. X 51: [ὀνυ] μακλύτα Diehl: i. e. Aigina: v. Kambylis, Anredeformen, 163) (Pae. 6.123)
