Ἀμυκλαῖος
From LSJ
ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me
English (Slater)
̆αμυκλαῑος
1 of Amyklai Πελασγὸν ἵππον ἢ κύνα Ἀμυκλάιαν μίμεο (-αᾰαν Bergk.) *fr. 107a. 2.*
Spanish (DGE)
-ου
I ὁ Ἀ. Amicleo
1 escultor corintio de comienzos del s. V a.C., Paus.10.13.7.
2 n. de un mes en Gortina ICr.4.182.23 (II a.C.).
3 epít. de Apolo, Paus.3.10.8, 18.8, 4.14.2.
II οἱ Ἀ. amicleos ét. de Amiclas, X.HG 4.5.11.
