ἅλωσις

From LSJ
Revision as of 17:52, 25 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (strοng)

Ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → It is impossible to know the spirit, thought, and mind of any man before he be versed in sovereignty and the laws

Sophocles, Antigone, 175-7
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἅλωσις Medium diacritics: ἅλωσις Low diacritics: άλωσις Capitals: ΑΛΩΣΙΣ
Transliteration A: hálōsis Transliteration B: halōsis Transliteration C: alosis Beta Code: a(/lwsis

English (LSJ)

εως, Ion. ιος, ἡ,

   A capture, Pi.O.10(11).42, Hdt.1.5, 3.156, A.Ag.589, etc.; δαΐων ἅ. conquest by enemy, Id.Th.119: means of conquest, S. Ph.61.    2 taking, catching of birds and fish, Arist.HA593a20, 600a3 (pl.); ἑαλωκότες ἰσχυρὰν ἅλωσιν taken without power to escape, Plu.Num.15.    II law-term, conviction, Pl.Lg.920a, D.C.Fr.97.3.

German (Pape)

[Seite 113] ἡ (ἁλίσκομαι), 1) das Einnehmen, die Eroberung, Pind. Ol. 11, 44; Tragg. (Soph. Phil. 61 μόνην τήνδ' Ἰλίου ἅλωσιν ἔχοντες, die Möglichkeit der Eroberung von Ilion); häufig in Prosa; Plut. verb. öfter ἅλωσιν ἁλίσκεσθαι, z. B. ἰσχυρὰν καὶ ἄφυκτον ἅλ. ἁλ., so gefangen sein, daß man nicht entfliehen kann, Num. 15, vgl. Caes. 55 Dem. 9. – 2) Verurtheilung vor Gericht, Plat. Legg. XI, 920 a.

Greek (Liddell-Scott)

ἅλωσις: -εως, Ἰων. ιος, ἡ, ἡ κυρίευσις, κατάκτησις, καταστροφή, Πινδ. Ο. 10 (11). 49, Ἡρόδ. 1. 5., 3. 156, Αἰσχύλ. Ἀγ. 589, κτλ.: δαΐων ἅλ. = ἡ κατάκτησις ὑπὸ τῶν πολεμίων, Αἰσχύλ. Θήβ. 119: τὰ μέσα πρὸς κατάκτησιν, Σοφ. Φ. 61. 2) ἄγρευσις πτηνῶν ἢ ἰχθύων, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 8. 3, 10., 8. 15, 9. ΙΙ. ὡς ὅρος δικανικός, ἡ καταδίκη, Πλάτ. Νόμ. 920Α: ἁλῶναι ἰσχυρὰν ἅλωσιν, τὸ νὰ καταληφθῇ τις χωρὶς νὰ εἶναι δυνατὸν νὰ ἐκφύγῃ, Πλουτ. Νουμ. 15.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 prise, conquête ; capture (d’un prisonnier) ; destruction (d’une ville);
2 moyen de prendre.
Étymologie: ἁλίσκομαι.

English (Slater)

ᾰλωσις
   1 capture ἁλώσιος ἀντάσαις θάνατον αἰπὺν οὐκ ἐξέφυγεν (O. 10.42) Ἰλίου δὲ θῆκεν ἄφαρ ὀψιτέραν ἅλωσιν (Pae. 6.81)

Spanish (DGE)

-εως, ἡ

• Prosodia: [ᾰ-]

• Morfología: [jón. gen. -ιος Pi.O.10.42]
I 1conquista, toma, ocupación de una ciu. o región abs. κεῖνος ἀβουλίᾳ ὕστατος ἁλώσιος ἀντάσαις Pi.O.10.42, cf. Hdt.3.156, Th.4.113
c. gen. obj. Ἰλίου Hdt.1.5, Μιλήτου Hdt.6.21, Αἰγύπτου Hdt.7.8, Τροίας Pl.Lg.685c, Εὐβοίας Th.2.2, τειχῶν Th.4.70, πόλεως E.El.1024, Plb.3.8.8, I.AI 2.250, BI 1.10, τῆς Μεγάλης πόλεως Plb.2.64.1, Βαβυλῶνος LXX Ie.27.46
c. gen. subjet. δαΐων ἅ. conquista por el enemigo A.Th.119
c. adj. Τρωική E.Hec.1135
abs. algarada, razzia I.AI 5.261.
2 captura de pers., c. gen. obj. αὐτῶν Th.5.15, τῶν πρωτοτόκων Melit.Pass.26.p.4.31, abs., D.57.20, ἑαλωκότες ἰσχυρὰν καὶ ἄφυκτον ἅλωσιν Plu.Num.15, ἀπαξιώσας δὲ τὴν ἅλωσιν ἐς τὸν θάνατον καὶ αὐτὸς κατέφυγεν D.C.47.49.1, cf. FD 5.22.35 (IV a.C.)
de anim. caza, pesca αὐτῆς (del ruiseñor), Arist.HA 593a20
abs., Arist.HA 600a3, Arr.Epict.4.1.29, 2Ep.Petr.2.12.
3 fig. rendición, entrega en sentido amoroso ἐγίνετο ἤδη τῶν ὀφθαλμῶν ἅλωσις αὐτοῖς era (el momento) para ellos de la rendición de los ojos Longus 1.24, cf. Anacreont.26.3, del pueblo ante el político οὐδὲ ῥᾴδιον ἁλῶναι τὴν σωτήριον ἅλωσιν ὑπὸ τοῦ τυχόντος ὁ ὄχλος no es fácil que el pueblo se entregue a un cualquiera con rendición salvadora Plu.2.800c.
4 jur. de pers. acción de sorprender o hallar culpable ἐφ' ἑκάστης ἁλώσεως Pl.Lg.920a, cf. D.C.97.3.
II fig. posibilidad o medio de conquista μόνην ἔχοντες τήνδ' ἅλωσιν Ἰλίου no teniendo otra posibilidad de conquistar Troya S.Ph.61.
III muerte, asesinato Hsch.

English (Strong)

from a collateral form of αἱρέομαι; capture, be taken.