χρυσοβόστρυχος
From LSJ
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
English (LSJ)
ον, in Alchemy,
A goldentressed, Olymp.Alch.p.95B.
German (Pape)
[Seite 1380] mit goldenen Locken, Ath. III, 564.
Greek Monolingual
και χρυσεοβόστρυχος, -ον, Α
αυτός που έχει χρυσούς βοστρύχους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- / χρυσεο- + βόστρυχος (πρβλ. ἑλικο-βόστρυχος)].
