τανταλόω
From LSJ
Ὅσον ζῇς, φαίνου, μηδὲν ὅλως σὺ λυποῦ· πρὸς ὀλίγον ἐστὶ τὸ ζῆν, τὸ τέλος ὁ χρόνος ἀπαιτεῖ. → While you live, shine; have no grief at all; life exists only for a short while, and time demands its toll.
German (Pape)
[Seite 1067] wie ταλαντόω, = τανταλεύω, schwanken, bewegen, Soph. Ant. 135, τανταλωθείς, geschleudert.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
foudroyer (comme fut frappé Tantale).
Étymologie: Τάνταλος.
Russian (Dvoretsky)
ταντᾰλόω: размахивать, раскачивать: πέσε τανταλωθείς Soph. он упал, брошенный с размаху.
