ἀπονεμητέος
From LSJ
Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν → Qui sapit, is in se cuncta circumfert sua → Der Weise trägt, was er besitzt, in sich herum
English (LSJ)
α, ον, to be assigned, φρόνησις ἐν τέοις Zeno Stoic. 1.49, Chrysipp. ib. 3.72.
Spanish (DGE)
-α, -ον
que ha de ser asignado o distribuido φρόνησις ἐν ἀπονεμητέοις como def. de la justicia, Zeno Stoic.1.49, Chrysipp.Stoic.3.72, ἡ δὲ δικαιοσύνη (ὅρους ... τιθεῖσα) τοῖς ἀπονεμητέοις Ph.1.56.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qu'il faut attribuer ou répartir.
Étymologie: ἀπονέμω.
Middle Liddell
verb. Adj. one must assign, Arist. From
