φίλως

German (Pape)

[Seite 1289] adv. von φίλος, zuerst Il. 4, 347, s. φίλος.

French (Bailly abrégé)

adv.
en ami, amicalement, volontiers.
Étymologie: φίλος.

English (Autenrieth)

gladly, Il. 4.347, Od. 19.461.

Greek Monolingual

Α
επίρρ. βλ. φίλος.