ὑποεργός

English (LSJ)

όν, contr. ὑπουργός (q. v.), A.R.1.226, Cleanth.1.9.

German (Pape)

[Seite 1217] = ὑπουργός; Ep. ad. 195 (IX, 676); Coluth. 83; Ap. Rh. 1, 226.

Greek (Liddell-Scott)

ὑποεργός: -όν, συνῃρ. ὑπουργός, ὃ ἴδε, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 226.

Greek Monolingual

-όν, Α
(ποιητ. τ.) βλ. υπουργός.