πορπάω

English (LSJ)

aor. imper.

   A πόρπᾱσον A.Pr.61:—fasten with a brooch, pin down, l.c. (πορπάζω is f.l. in Plu.Num.20).

German (Pape)

[Seite 685] mit einer Spange, Heftel befestigen; dazu gehört aor. πόρπασον, Aesch. Prom. 61, s. die compp. u. vgl. Lob. Phryn. 203.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
seul. impér. ao. πόρπασον;
agrafer.
Étymologie: πόρπη.

Greek Monotonic

πορπάω: Αττ. προστ. αορ. αʹ πόρπᾱσον (όχι -ησον), ενώνω με πόρπη, συνδέω αγκράφα, πιάνω με πόρπη ή κουμπώνω, σε Αισχύλ.