δυσθυμαίνω

English (LSJ)

   A to be dispirited, despond, h. Cer.362.

German (Pape)

[Seite 681] mißmüthig, traurig sein, H. h. Cer. 363.

Greek (Liddell-Scott)

δυσθῡμαίνω: εἶμαι ἄθυμος, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 363.

Spanish (DGE)

(δυσθῡμαίνω) desanimarse, h.Cer.362.

Greek Monolingual

δυσθυμαίνω (Α)
δυσθυμώ.

Greek Monotonic

δυσθῡμαίνω: αποθαρρύνομαι, χάνω το θάρρος μου, σε Ομηρ. Ύμν.

Russian (Dvoretsky)

δυσθῡμαίνω: HH = δυσθυμέω.