pl. neutre de σός, σή, σόν;duel fém. de σός, σή, σόν.
σά n. plur. van σός.σά f. dual. van σός.σά Dor. wat?, waarom?:. σά μάν; ( Att. τί μήν;) hoezo? Aristoph. Ach. 757.
σά:I (ᾰ) pl. к σόν (n от σός).II (ᾰ) дор. = τί: σά μάν; Arph. (= τί μήν) ну как же?III (ᾱ) dual. к σή (f к σός).