suspicion
English > Greek (Woodhouse)
substantive
P. and V. ὑπόνοια, ἡ, ὑποψία, ἡ (Eur., Helen 1549), P. τὸ ὕποπτον.
entertain no suspicions of me: V. εἰς ὕποπτα μὴ μόλῃς ἐμοί (Eur., Electra 345).
viewed without suspicion, adj.: P. ἀνύποπτος.
P. and V. ὑπόνοια, ἡ, ὑποψία, ἡ (Eur., Helen 1549), P. τὸ ὕποπτον.
entertain no suspicions of me: V. εἰς ὕποπτα μὴ μόλῃς ἐμοί (Eur., Electra 345).
viewed without suspicion, adj.: P. ἀνύποπτος.