ἑξάπους

Revision as of 15:40, 1 July 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1")

English (LSJ)

[ᾰ], ὁ, ἡ, πουν, τό, gen. ποδος,

   A six-footed, Arist.PA683b2.    II = ἑξάπεδος, Luc.Sat.17; κολοσσός Plu.Luc.37; λίθος Milet. 7.57 (Didyma).    2 of metre, of six feet, D.H.Comp.4. Cf. ἕξπους.

Greek (Liddell-Scott)

ἑξάπους: ὁ, ἡ, -πουν, τό, ἓξ πόδας ἔχων, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 6, 16. ΙΙ. = ἑξάπεδος, Λουκ. Κρον. 17, Πλουτ. Λούκουλ. 37. 2) ἐν τῇ στιχουργίᾳ, στίχος ἔχων ἓξ πόδας, τοῦτο τὸ μέτρον ἡρωϊκόν ἐστιν, ἑξάπουν, τέλειον, κατὰ πόδα δάκτυλον βαινόμενον Διον. Ἁλ. π. Συνθέσ. Ὀνομ. τ. 5. σ. 21, 7, ἔκδ. Reïske., πρβλ. ἕξπους.

French (Bailly abrégé)

ους, ουν ; gén. ἑξάποδος
long, large ou haut de six pieds.
Étymologie: ἕξ, πούς.

Spanish (DGE)

v. ἕκπους.

Greek Monotonic

ἑξάπους: ὁ, ἡ, -πουντό = ἑξάπεδος, σε Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

ἑξάπους: 2, gen. οδος
1) шестиногий (αἱ ἀκρίδες Arst.);
2) Luc., Plut. = ἑξάπεδος;
3) стих. шестистопный.

Middle Liddell

adj = ἑξάπεδος, Plut.]