αὐτόσοφος

English (LSJ)

ον,    A of, with native mother-wit, Tz.H.8.437.

Greek (Liddell-Scott)

αὐτόσοφος: -ον, ὁ ἐν ἑαυτῷ ἔχων τὴν σοφίαν, ἀληθῶς σοφός, Τζέτζ. Ἱστ. 8. 437.

Spanish (DGE)

-ον
que tiene sabiduría innata ἄνδρες Tz.H.8.430
•subst. ἦν αὐτόσοφον ὁ τέκτων el maestro de obras era la habilidad en persona, Erot.Fr.Pap.Tin.13.

Greek Monolingual

αὐτόσοφος, -ον (Μ)
ο αληθινά σοφός.