καλόβιος

English (LSJ)

ον, A living decorously, Paul.Al.N.4.

German (Pape)

[Seite 1312] schön lebend, Sn.

Greek (Liddell-Scott)

κᾰλόβιος: -ον, ὁ ζῶν εὐπρεπῶς, Παύλου Ἀλ. Ἀποτελ. 2.

Greek Monolingual

καλόβιος, -ον (Α)
αυτός που ζει ευπρεπώς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)- + -βιος (< βίος), πρβλ. βραχύ-βιος, μακρό-βιος].