κηρωτάριον

English (LSJ)

τό, A wax plaster, Sor.1.50, Damocr. ap. Gal.13.225.

German (Pape)

[Seite 1435] τό, Wachspflaster, Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

κηρωτάριον: τό, ἔμπλαστρον ἐκ κηροῦ, Διοσκ. π. Εὐπορίστ. 1. 214, Σωραν.

Greek Monolingual

κηρωτάριον, τὸ (Α)
έμπλαστρο από κερί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κηρωτός + κατάλ. -άριον (< λατ. -arium), πρβλ. βεστι-άριον, δελφιν-άριον].