ὁδευτής

English (LSJ)

οῦ, ὁ, A wayfarer, Gloss.

German (Pape)

[Seite 292] ὁ, der Wanderer (?).

Greek (Liddell-Scott)

ὁδευτής: -οῦ, ὁδοιπόρος, «ταξειδιώτης», Γλωσσ.

Greek Monolingual

ὁδευτής, ὁ (Μ) οδεύω
οδοιπόρος, ταξιδιώτης.