κλαυθμός
English (LSJ)
ὁ, = κλαυθμονή (weeping, wailing), Il. 24.717, Od. 4.212, 801, 17.8, A. Ag. 1554 (pl., lyr.), Hdt. 1.111, 3.14, etc. ; κλαυθμοὶ παίδων Arist. Pol. 1336a35, cf. LXX Ge. 45.2, al., Ev. Matt. 8.12, Plu. Rom. 19 ; κ. μετὰ δακρύων DS. 32.6.
German (Pape)
[Seite 1446] ὁ, das Weinen, Wehklagen; Il. 24, 717; Od. öfters; παύεσθον κλαυθμοῖο γόοιό τε Od. 21, 228; καὶ στοναχή Od. 22, 501; καταθάψωμεν οὐχ ὑπὸ κλαυθμῶν Aesch. Ag. 1533; auch in Prosa, παίδων Arist. polit. 7, 17; Plut. Pericl. 36.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
lamentation, gémissement.
Étymologie: κλαίω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κλαυθμός -οῦ, ὁ [κλαίω] weeklacht.
Russian (Dvoretsky)
κλαυθμός: ὁ плач, рыдание (κ. καὶ στοναχή Hom.; κλαυθμοὶ παίδων Arst.): ὁ κ. καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων NT плач и скрежет зубовный.
English (Strong)
from κλαίω; lamentation: wailing, weeping, X wept.
English (Thayer)
κλαυθμοῦ, ὁ (κλαίω); from Homer down; the Sept. for בְּכִי; weeping, lamentation: Acts 20:37.
Greek Monolingual
ο (AM κλαυθμός, Μ και κλαθμός, κλαυμός, κλαημός, κλιαμός)
κλάμα, κλάψιμο, θρήνος («κλαυθμὸς ἅμα διὰ πάντων ἐχώρει καὶ πολὺς οἶκτος ἦν», Πλούτ.)
νεοελλ.
(συν. στη φρ.) «κλαυθμός και οδυρμός» — γοερός θρήνος για μεγάλη συμφορά
νεοελλ.-μσν.
έντονο παράπονο
μσν.
1. θλιβερός σκοπός
2. θλίψη
3. δάκρυα χαράς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κλαυ- του κλαίω (πρβλ. αόρ. ἔ-κλαυ-σ-α) + επίθημα -θμός (πρβλ. κινηθμός, μυκηθμός)].
Greek Monotonic
κλαυθμός: ὁ (κλαίω), θρήνος, οιμωγή, σε Όμηρ., Ηρόδ., Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
κλαυθμός: ὁ, (κλαίω) κλαῦμα, θρῆνος, Ἰλ. Ω. 717, Ὀδ. Δ. 212, 801., Ρ. 8, κτλ.· οὕτω παρ’ Αἰσχύλ. ἐν Ἀγ. 1554· καὶ παρ’ Ἀττ. πεζογράφοις, κλαυθμοὶ παίδων Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 17, 6· κλ. μετὰ δακρύων Διόδ. 32. 6.
Middle Liddell
Chinese
原文音譯：klauqmÒj 克老特摩士
詞類次數：名詞（9）
原文字根：慟哭（著） 相當於： （בְּכִי）
字義溯源：哀哭，哭，喊叫，號咷；源自（κλαίω）*=鳴咽）。參讀 （κλαίω）同源字
出現次數：總共（8）；太（6）；路（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 哀哭（7） 太8:12； 太13:42； 太13:50； 太22:13； 太24:51； 太25:30； 路13:28；
2） 哭（1） 徒20:37
Mantoulidis Etymological
Ἀπό τό κλαίω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.